De kunst van loslaten

Het is herfst. De natuur laat ons zien dat het tijd is voor loslaten. We zijn gekanteld van yang naar yin. Van het uitbundige van de zomer richting de verstilling van de winter. Het is donkerder en koeler. Mensen, dieren en planten trekken zich terug. We zien het aan de bomen, die veranderen van groen naar bontgekleurd geel, rood en bruin. Langzaam dwarrelt blad voor blad naar beneden. Als compost is het voedend voor wat na de rust wil opkomen uit de aarde.

Terwijl een woeste storm de bomen in een keer kaal kan blazen, kunnen wij nog weleens hardnekkig vasthoudend zijn. Onbewust dragen we dan iets mee dat niet goed meer is voor ons. Het is niet altijd helder te duiden, maar het kan voelbaar zijn als weerstand, onrustige nachten of vermoeidheid bijvoorbeeld. Laat de storm maar komen. De herfst laat ons zien hoe prachtig het is om het essentiële te behouden en de rest los te laten. Ervaar je bereidheid om daadwerkelijk tot de essentie te komen. En laat de rest liefdevol gaan.


Sta eens bewust stil bij de volgende vragen: Wat voedt jou? Wat geeft vertrouwen, is essentieel? Met wie wil je zijn? Wat is van blijvende waarde? Wat mag aandacht krijgen de komende tijd?  En ook: Waar word je doodmoe van? Wat voelt onnatuurlijk? Wie en wat voedt jou niet, maar doet de energie wegstromen?   De antwoorden liggen dichterbij dan je denkt. Soms dienen ze zich direct aan. Soms duurt het even. Je hoeft niet naarstig te zoeken. Je kunt de vragen steeds opnieuw in het bewustzijn brengen. En de vragen, en antwoorden, meenemen bij je ademhaling. Adem diep door tot in je buik en bekken. Laat toe wat goed voor je is. Houd je adem een paar tellen vast en adem vervolgens lang en langzaam uit. Laat gaan wat je niet meer nodig hebt. Inclusief onbenutte kansen, niet geleefde dromen en onvervulde verlangens. Laat los, bevrijd jezelf en voel hoe je lichaam zich ontspant.  Je ademhaling helpt je bij de natuurlijke beweging. Het is een ritme van in en uit, van opladen en lossen, van opnemen en loslaten. Vertrouw op je natuur. Zoals een boom zijn afgestorven blad vrij geeft, zodra het tijd is. 

Misschien interessant voor jou?

"Onze levens veranderen pas als we risico's nemen, en het eerste en moeilijkste risico dat we kunnen nemen, is eerlijk zijn tegen onszelf."

Walter Anderson

Heb je een vraag of wil je mij ontmoeten?

06 41624001